ظروف یکبار مصرف

بازیافت فرآیند جمع آوری مواد زائد ، تبدیل آنها به مواد اولیه و تبدیل آنها به محصولات جدید است.

جادوی شگفت انگیز تبدیل مجدد زباله به محصولات مفید ، همان چیزی است که بازیافت را از ابتدا برای همیشه بسیار محبوب کرده است. این را تصور کنید: اولین استفاده مستند از بازیافت به سال 1031 برمی گردد که ژاپن مجدداً از کاغذهای ضایعاتی استفاده کرد. کاملاً شگفت انگیز است ، درست است؟
"بازیافت به معنای ایجاد ضایعات کمتر و استفاده از مواد اولیه کمتر برای ایجاد محصولات است ، بنابراین چرا برای محیط زیست مفید است.
-
فرآیند بازیافت می تواند به سه روش مختلف اتفاق بیفتد ، اما همه آنها سه مرحله مشترک دارند:

مواد قابل بازیافت را از زباله جمع آوری و جدا کنید.
یکی از سه روش شناخته شده (که ما آنها را در یک لحظه توضیح خواهیم داد) را روی باقی مانده بمالید و آن را به مواد اولیه تبدیل کنید.
دوباره مواد اولیه را به محصول نهایی تبدیل کنید.

 
مواد قابل بازیافت را می توان به سه روش مختلف به محصولات جدید تبدیل کرد:

بازیافت مکانیکی
یکی از متداول ترین روشهای استفاده از پسماندها در استفاده جهانی ، بازیافت مکانیکی است. از این روش برای بازیافت پلاستیک ، کاغذ و شیشه استفاده می شود. بقایای همه این مواد بدون تغییر در ساختار شیمیایی آنها به صورت مکانیکی به مواد جدید تبدیل می شوند.

بازیافت مکانیکی فرایند مفید ساختن ضایعات پلاستیکی با فرآیندهایی مانند سنگ زنی ، شستشو ، جداسازی ، خشک شدن ، دانه بندی مجدد و ترکیب است.

اکثر بازیافت پلاستیک در سراسر جهان از طریق بازیافت مکانیکی انجام می شود. در حالت ایده آل ، این فرایند به شما امکان می دهد تا یک ماده را در همان برنامه (مانند "حلقه بسته") بازیافت کنید ، درست مانند شیشه. با این وجود ، مواد دیگری مانند پلاستیک وجود دارد که پس از بازیافت بیش از یک بار ، کیفیت خود را از دست می دهند و بنابراین تخریب می شوند. این با کیفیت کمتر و کمتر محصولات نهایی ترجمه می شود. ما با عبارت " بازیافت آبشار " به این موضوع اشاره می کنیم .

در مثال بالا یک بطری PET در یک فیلم پلاستیکی بازیافت می شود. فیلم پلاستیکی کاهش می یابد و می تواند به عنوان یک پوشاک (یک برنامه غیر خوراکی) مورد استفاده قرار گیرد و سپس به بسته بندی تبدیل شود. همانطور که می بینید ، این آبشار معمولاً در جهت کیفیت پایین است. این بدان معناست که در حالی که بازیافت مکانیکی می تواند مقدار زیادی پلاستیک را بازیابی کرده و عمر دوم یا سوم را به آن ببخشد ، در نهایت زمانی که پلاستیک کیفیت خود را به اندازه کافی برای یک مرحله دیگر مناسب نباشد ، عمر پلاستیک را به پایان می رساند.

تکه های بازیافتی PET آماده استفاده است.
 

2. بازیافت شیمیایی
بازیافت شیمیایی یک فناوری جدید است که نوید می دهد که مواد را از هر یک از مراحل آبشار به مواد اولیه با کیفیت بالا که در وهله اول داشتیم بازگردانیم. بازیافت مواد شیمیایی در واقع عبارت چتر برای چندین فرآیند مختلف است. این فرایندها در نحوه تجزیه پلیمرها ، مولکول های بزرگ تشکیل دهنده مواد پلاستیکی متفاوت است.

2.1 پیرولیز

اولین فرآیند بازیافت شیمیایی پیرولیز است. پیرولیز فرایندی است که طی آن پلیمرها در غیاب اکسیژن گرم می شوند. در طی این فرآیند ، پلیمرها در قسمتهای کوچکتر تجزیه می شوند و مانند یک نوع روغن رفتار می کنند. در شرایط مناسب ، کسر روغن مصنوعی به دست آمده بسیار شبیه نفتای پتروشیمی است و می تواند به عنوان ماده اولیه در صنعت پتروشیمی برای تولید مواد شیمیایی ، لاستیک مصنوعی و انواع پلاستیک استفاده شود.

2.2 GASIFICATION

دومین فرایند احتمالی گازرسانی است. این شامل گرم کردن پلیمرها است ، اما در این مورد ، در حضور اکسیژن و آب. محصول نهایی در اینجا ترکیبی از گازهایی است که به عنوان گاز سنتز نامیده می شود و می تواند به عنوان مواد اولیه شیمیایی در صنایع شیمیایی مورد استفاده قرار گیرد.

2.3 دپلیمیریزاسیون

در نهایت ، ما یک فرایند به نام depolymerization (فقط برای انواع خاصی از پلاستیک امکان پذیر است) داریم. این فرآیند پلیمرها را به مونومرها تقسیم می کند بنابراین خروجی آن بخش نفت یا گاز نیست بلکه یک ماده اولیه مستقیماً برای تولید پلاستیک جدید است.

با CR شما به مواد اولیه برمی گردید بنابراین برای ایجاد پلاستیک به پلیمریزاسیون دیگری احتیاج دارید.

3. بازیافت انرژی
گزینه سوم بازیافت انرژی است. این رویکرد فقط با ضایعات پلاستیکی کار می کند و شامل تبدیل پلاستیک به انرژی حرارتی و الکتریکی با استفاده از نیروی حرارتی آزاد شده توسط این مواد در قالب سوخت است. بازیافت انرژی در برخی از کشورها بسیار محبوب است زیرا به شما امکان می دهد فضای موجود را در شهرهای پرجمعیت با فضای کمی برای دفن زباله بهینه کنید. این راه حل به طور گسترده ای در اروپا و ژاپن مورد استفاده قرار می گیرد ، اما نیاز به سرمایه گذاری سنگین دارد.

در دهه های 70 و 80 ، بازیافت انرژی به دلیل انتشارات ناشی از آن منفی بود. امروزه قوانین دقیق تری برای تجهیزات مناسب سوزاندن وضع شده است تا اطمینان حاصل شود که آلاینده ها بیشتر با محیط زیست سازگار هستند. به عنوان مثال ، کارخانه های سوزاندن زباله که برای بازیافت انرژی ایجاد شده اند ، از کاتالیزور برای جلوگیری از انتشار گازها استفاده می کنند.

یک نیروگاه اتلاف انرژی در بلژیک.
نتیجه
مکانیکی ، شیمیایی یا انرژی ، بازیافت سازگارترین گزینه با محیط زیست برای تصفیه زباله است. و صرفه جویی باورنکردنی به همراه دارد: در واقع ، بازیافت یک تن پلاستیک می تواند باعث صرفه جویی: 5777 کیلووات ساعت در انرژی ، 16.3 بشکه نفت و 30 متر مکعب در محل دفن زباله شود! در مقایسه با میزان انرژی مورد استفاده در ایجاد مواد اولیه ، بیش از 80 درصد انرژی در این فرایند ذخیره می شود! کاملاً برجسته ، درست است؟

سپس بیایید بازیافت را ادامه دهیم و در عین حال ، مصرف خود را کاهش دهیم و از وسایل قابل استفاده مجدد برای دنیایی تمیزتر استفاده کنیم!